Μετά το SSB του Οκτωβρίου, που λειτούργησε ως δοκιμή και ο σταθμός τα πήγε καλά και χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα, περιμέναμε με αγωνία το CQ WW CW Contest για να κάνουμε μια καλή προσπάθεια. Άλλωστε είναι γνωστό ότι απολαμβάνουμε περισσότερο τα CW contest τα τελευταία χρόνια.
Στην διάρκεια του lockdown λόγω του covid19 συνεχίζαμε το πλάνο μας για βελτίωση του σταθμού. Όλα φυσικά γίνονταν πιο αργά και δυστυχώς με πιο μικρή συμμετοχή ατόμων, αλλά συνεχίζαμε. Το κακό είναι όμως ότι λόγω της μη συμμετοχής μας σε διαγωνισμούς, δεν ήταν δυνατόν ούτε να ελεγχθούν στο έπακρο οι αλλαγές μας για τυχόν προβλήματα, αλλά ούτε κι ο σταθμός γενικότερα. Οι ραδιοερασιτέχνες λειτουργούν καλά και αξιόπιστα στις έκτακτες ανάγκες, όχι γιατί είναι απλά εκπαιδευμένοι γι’ αυτό αλλά και γιατί ο σταθμός τους είναι πάντα ετοιμοπόλεμος, δοκιμαζόμενος καθημερινά. Στον σταθμό ενός συλλόγου, υπό φυσιολογικές συνθήκες, συμβαίνει το ίδιο, αλλά το προηγούμενο διάστημα ήταν δύσκολο.
Έτσι, για παράδειγμα, δεν αποκαταστάθηκαν ζημιές που είχαν γίνει και απαιτούσαν ομαδική δουλειά, όπως η κατευθυνόμενη κεραία των 40μ, η κάθετη των 80μ που έμεινε μισοτελειωμένη, οι beverages που κόπηκαν, κλπ. Παράλληλα κάποιοι θόρυβοι που εμφανίστηκαν δεν ανιχνεύθηκαν αμέσως και τώρα είναι δύσκολο να βρεθούν. Εκεί που τα επίπεδα θορύβου στο σταθμό, ήταν μηδενικά, είχαμε 9 plus 30 θόρυβο στα 160μ, 3-4 μονάδες στα 20μ, και S9 κατά διαστήματα στα 10 και 15μ! Τέλος οι αλλαγές που κάναμε, όπως νέες γειώσεις, αυτοματισμοί στους ρότορες και στην εναλλαγή των κεραιών, νέος ενισχυτής, microham interfaces, νέα ράδια, κλπ επίσης δεν δοκιμάστηκαν πλήρως.
Στο CQ WPX CW Contest το Μάιο, βρέξαμε τα πόδια μας τρέχοντας μόλις με ένα σταθμό, στο SSB τον Οκτώβριο κάναμε μια καλύτερη δοκιμή, εμπλέκοντας περισσότερους σταθμούς και στο CW παίξαμε όπως θα έπρεπε, με τρεις σταθμούς πλέον: run, inband και multiplier. Σχεδόν όλα πήγαν καλά. Βέβαια αγχωθήκαμε αφού ως την τελευταία στιγμή τρέχαμε, κολλώντας κονέκτορες και βάζοντας νέες γειώσεις, αλλά όλα πήγαν εξαιρετικά καλά.
Τα Yaesu FT-1000 MKV αλλά και το FT-990 είναι πολύ καλύτερα ράδια, και τα γνωρίζουμε καλύτερα, τα interface και οι αυτοματισμοί μας ευκόλυναν τη ζωή, το N1MM έγινε ο νέος μας εταίρος κι επίσης μας διευκόλυνε αφού το γνωρίζουν οι περισσότεροι των χειριστών μας, ο νέος ενισχυτής είναι πιο δυνατός, κλπ. Μας έλειψε η κεραία των 40μ… Είναι ωραία να έχεις μια yagi σ’ αυτή τη μπάντα. Όταν την είχαμε λέγαμε πάντα ότι θέλουμε κάτι ακόμη περισσότερο, με πιο πολλά στοιχεία, full size, αλλά τώρα εκτιμούμε την αξία της, έστω κι αν το διπολάκι μας τα πήγε ανέλπιστα καλά.
Δυο μικροπροβλήματα που εμφανίστηκαν είχαν να κάνουν με RF στο σταθμό 7, που είναι αυτός που έχει τον κεντρικό έλεγχο διακοπτών και ροτόρων. Ευτυχώς ένας φερρίτης έλυσε το ένα πρόβλημα και με λίγη προσοχή ζήσαμε με το δεύτερο. Πάντως το συμπέρασμα είναι ότι η γείωση του εν λόγω σταθμού θέλει λίγη δουλίτσα ακόμη. Υποσχόμαστε ένα διαφωτιστικότατο άρθρο σε λίγο καιρό γύρω από τις γειώσεις. Έχουμε μαζέψει πολλή εμπειρία τον τελευταίο καιρό, πολλά πειράματα και πολλές γνώσεις, που αγωνιούμε να μοιραστούμε μαζί σας. Απλά ακόμη μαθαίνουμε…
Με το θόρυβο δε βρήκαμε άκρη ακόμη παρόλα τα μέτρα που πήραμε. Το πρόβλημα στα 20μ ήταν από ένα τροφοδοτικό switching που έδινε ρεύμα σ’ ένα Ethernet switch. Αυτό λύθηκε. Ο θόρυβος στα 10 και 15μ έχει μια περιοδικότητα, θα μπορούσε να είναι από ψυγείο, δεν είναι από μας αλλά μας δυσκολεύει. Έρχεται για 10 λεπτά και μετά εξαφανίζεται… Στα 160μ ο πολύ δυνατός θόρυβος φαίνεται να είναι από τη γραμμή του ΟΤΕ (!). Το Σάββατο το βράδυ μετά από πολύ δυνατή βροχή, κάτι ξεπλύθηκε, κάτι έκανε καλύτερη επαφή και έπεσε στις 7 μονάδες. Έτσι μπορέσαμε και κάναμε μερικά mults στα 160μ. Θέλει ψάξιμο και θα είναι αυτός που θα ξεμπλέξουμε πιο δύσκολα, ειδικά αν εμπλέκεται κάποια υπηρεσία…
Κατά τ’ άλλα όλα ήταν υπέροχα. Μαζευτήκαμε όλοι από την Παρασκευή (δεν είναι πάντα δεδομένο αυτό) και φύγαμε τη Δευτέρα. Αυτό δίνει μια ευελιξία στον καταρτισμό των βαρδιών. Είχαμε πολλούς runners και λιγότερους να απολαμβάνουν το mult σταθμό κι αυτό μας στοίχισε λίγο, αλλά όλοι όσοι ήρθαν είναι εξαιρετικοί για παρέα κι αυτό μας αποζημίωσε για τους λίγους πόντους που ενδεχομένως χάσαμε. Όλοι ήταν εμβολιασμένοι και με self ή rapid test κι έτσι είχαμε ακόμη μεγαλύτερη σιγουριά. Τα φαγητά του σεφ και του grill master ήταν το ένα καλύτερο από τ’ άλλο, το Σάββατο ήρθαν και τα καινούρια μπλουζάκια και οι ζακέτες (που μας άρεσαν πολύ), και γενικότερα είμαστε χαρούμενοι όλο το Σαββατοκύριακο, αγνοώντας ότι άλλο είχε συμβεί τον τελευταίο καιρό.
Τελικά αυτό είναι το ομαδικό contesting. Το χόμπι μας είναι μοναχικό στις περισσότερες στιγμές του: ο χειριστής και το ράδιό του. Όταν όμως όλοι αυτοί οι άνθρωποι μαζεύονται και είναι αγαπημένοι , έχουν καλή διάθεση και κάτι να τους ενώνει, το απολαμβάνουν, περνάνε καλά και κάνουν και καλά σκορ! Γιατί ναι, κάναμε και καλό σκορ και χωρίς να προσπαθήσουμε πολύ. Διαπιστώσαμε με χαρά, ότι σκορ που παλιότερα έπρεπε να προσπαθήσουμε για να τα κάνουμε, ο σταθμός μας δίνει πλέον τη δυνατότητα, να τα κάνουμε χαλαρά!
Για την ιστορία, χειριστές ήταν οι Garo G0PZA, Βασίλης SV1BJW, Διονύσης SV1CDN, Δημήτρης SV1CIB, Αντρέας SV1DKD, Κωνσταντίνος SV1DPI, Βασίλης SV1DPJ, Κλεάνθης SV1JG, και μάγειρας και grill master (χωρίς αυτούς δεν κάνουμε) οι Θανάσης SV1CQK, Σωτήρης SV1BDO. Είμαστε σίγουρα Έλληνες χωρίς ούτε έναν Γιώργο;
