Όπως είχαμε ανακοινώσει, δεν είμαστε έτοιμοι για το contest αλλά θα συμμετείχαμε, έστω για τη χαρά της συμμετοχής. Έτσι την Παρασκευή 28 Νοεμβρίου, οι SV1DPJ, SV1CIB και SV2FWV ανηφόρισαν νωρίς το πρωί, προς το σταθμό στον Κοκκινόλογγο. Η αποστολή ήταν να μπορέσουν να συνδέσουν το ίντερνετ στο σπίτι του κ. Λαμπρακόπουλου (πατέρα του προέδρου της ΕΡΔΕ), κι από κει στο σταθμό. Ο κ. Λαμπρακόπουλος είναι ο πρώτος που θα έχει ίντερνετ στον οικισμό του Κοκκινόλογγου και προσφέρθηκε να μας επιτρέψει την πρόσβαση, κάτι για το οποίο τον ευχαριστούμε. Από κει θα βγάζαμε ένα link ώστε να έχουμε επιτέλους πρόσβαση στο διαδίκτυο και μεις. Το μεσημέρι όλα ήταν έτοιμα και τα computer του σταθμού έκαναν συνεχώς επανεκινήσεις και update, προς μεγάλη χαρά όλων μας.
Νωρίς το απόγευμα έφθασαν και οι υπόλοιποι: SV1DPI, SV1CQG, SV1UK, λίγο αργότερα ο SV1SN. Δυστυχώς δε μπόρεσε να έρθει ο γερανός ώστε να βάλουμε την κάθοδο στο καινούριο μας παιχνίδι: την κεραία 2 στοιχείων για τα 40μ. Επίσης δε λειτουργούσαν οι beverages, λόγω του ότι δεν προλάβαμε να τοποθετήσουμε το διακόπτη, καθώς και δεν είχαμε ρότορα στην 2η κεραία του multiplier σταθμού. Στα προβλήματα προστέθηκε η αλλαγή πλεύσης του SV1RP και του SV1BDO, που την τελευταία στιγμή, μάθαμε ότι δε θα έρχονταν τελικά.Με το που έπεσε το σούρουπο, προστέθηκε κι άλλο ένα: το ίντερνετ που τόσο μοχθήσαμε όλη μέρα, κόπηκε. Απ’ ότι αποδείχθηκε ήταν βλάβη της γραμμής του ΟΤΕ, η οποία αναμένουμε να αποκατασταθεί τις επόμενες μέρες. Ούτε clusters Λοιπόν ούτε τίποτα. Τουλάχιστον η διοικητική μέριμνα λειτουργούσε καλά και κάναμε ένα υπέροχο δείπνο την Παρασκευή το βράδυ…
Το διαγωνισμό άρχισαν οι SV2FWV και SV1CIB. Ενώ από ρυθμό QSO είμαστε πολύ καλά, η έλλειψη clusters μας οδήγησε σε πολύ λίγους multipliers. Το πρωί συνέχισαν οι SV1DPI και SV1DPJ. Με το που χάραξε όμως, το ίντερνετ ξανάρθε. Η πλάκα που έγινε δεν περιγράφεται.Όλοι έλεγαν ότι ο πρόεδρος πλήρωσε μόνο για ίντερνετ την ημέρα και άλλα τέτοια. Δυστυχώς όμως τώρα που ήρθε το ίντερνετ, η κεραία του 2ου σταθμού δεν περιστρεφόταν. Αποτέλεσμα να χάνουμε πολύ χρόνο για να πάρουμε κάποια multiplier και κάποια να μην τα κούμε καθόλου, αφού η κεραία κοίταζε μόνιμα προς Αμερική. Το απόγευμα και μετά, δίναμε αυτή την κεραία στο run σταθμό και έπαιρνε την άλλη ο mult και κάτι ψιλογίνονταν… Έτσι έβλεπες κάποιες ώρες να μην υπάρχει καν χειριστής στο δεύτερο σταθμό…
Το Σάββατο το πρωί ανέβηκε και ο Αναστάσης SY1ALH. Απλώσαμε τις καθόδους για τις beverages και εγκαταστήσαμε τον καινούριο διακόπτη,κατασκευής SV1ELF. Ο Αναστάσης κόλλησε τόσους κονέκτορες, που θα το βλέπει στον ύπνο του…
Ο διακόπτης αυτός θα επέτρεπε να μοιράζονται τις κεραίες λήψεως και οι δύο σταθμοί. Η λογική του απλή: κάθε κεραία καταλήγει σε μια θέση του. Μετά υπάρχει ένα σπλίτερ που μοιράζει την κάθε κεραία σε δυο διακόπτες με ρελέδες,ξεχωριστό για κάθε σταθμό…
Το απόγευμα ευτυχώς ήρθε και ο Κώστας SV1CQN, και προστέθηκε στους χειριστές. Οι υπόλοιποι ετοιμάζαμε τις τελυταίες λεπτομέρειες της 40άρας, αφού ο χειριστής του γερανού, μας ειδοποίησε ότι θα έρχονταν αργά το απόγευμα. Κι έτσι έγινε… Ο Βασίλης SV1DPJ ανέβηκε πάνω στο καλάθι και με τη βοήθεια του γερανού, τοποθέτησε την καινούρια κάθοδο, και το καλώδιο του ρότορα, υπό το φως του φεγγαριού κι ενός μεγάλου φακού που είχε ο SV1CQG!!! Μετά περάσαμε τα καλώδια όπως θα έπρεπε και νομίζαμε ότι τελειώσαμε. Δυστυχώς δε βλέπαμε όσο καλά θα θέλαμε, ώστε να ανεβάσουμε τον τηλεσκοπικό πύργο της κεραίας και την αφήσαμε στα 13 μέτρα.
Βάζοντας όμως το καλώδιο στο ρότορα, διαπιστώσαμε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Ο ρότορας δεν έδειχνε ότι θα έπρεπε. Νέα στενοχώρια. Μετά το δείπνο, αποφασίσαμε να τον ξαναελέγξουμε. Το ίντερνετ είχε χαθεί πάλι και αυτό ήταν το τέλος, αφού ουσιαστικά δεν ξανάρθε. Ο πρόεδρος δεν είχε πληρώσει ούτε για τις Κυριακές και αργίες!!! Απελπισμένοι και ξαναδοκιμάζοντας το ρότορα όμως,διαπιστώσαμε ότι λειτουργούσε και προφανώς απλά την πρώτη φορά δεν είχε μπει καλά το βύσμα. Η ώρα ήταν 11 μμ το Σάββατο… Ότι έπρεπε για Ιαπωνία στα 40μ. Γυρίσαμε την κεραία κι έγινε αρκουδοπόλεμος!!! Η απόδοση της κεραίας ξεπέρασε και τα πιο τολμηρά όνειρά μας. Το pileup όχι απλά δεν σταματούσε ποτέ, αλλά ήταν ιδιαίτερα άγριο…Μ’ αυτά και μ’ αυτά, καταφέραμε να κάνουμε πολλά QSO στα 40μ κι έτσι να σπάσουμε το ρεκόρ μας της προηγούμενης χρονιάς. Κάτι που δεν το περιμέναμε με τίποτα. Καταλάβαμε ότι με αυτή την κεραία, μπορούμε να κάνουμε σπουδαιότερα πράματα. Αφού τόσο χαλαρά, σπάσαμε το σκορ της περασμένης χρονιάς, είμαστε έτοιμοι για άλλα κόλπα πλέον…
Την Κυριακή πάντως τα άλλα κόλπα ήρθαν από τον πρόεδρο, Παναγιώτη SV1HKH, ο οποίος ανέλαβε τη διοικητική μέριμνα κι έδωσε ρέστα με τα υπέροχα φαγητά που ετοίμασε: Καυτερές μακαρονάδες, λουκάνικα, μπριζόλες έδωσαν και πήραν, σε σημείο που οι χειριστές βάρυναν και το έριξαν στον ύπνο…
Όσο ήταν το ίντερνετ (το Σάββατο δηλαδή) κάναμε και Livestreaming τους χειριστές και από κάποια και μετά στιγμή και τον ήχο του run σταθμού. Για πολλές περισσότερες ώρες ανεβάζαμε το σκορ μας και την πρόοδό του στο http://cqcontest.net/view/readscore.php . Ήταν και τα δυο πολύ εντυπωσιακά. Αφενός να βλέπεις τους χειριστές, να ακούς το pileup και παράλληλα να βλέπεις την άνοδο του σκορ και τη μάχη με τους άλλους σταθμούς που είναι κοντά. Ελπίζουμε αυτές οι δυο ευκολίες να γίνουν μόνιμες για μας αλλά και για άλλους σταθμούς.Για το τέλος…. Περάσαμε πολύ ωραία. Ξεχαστήκαμε από τα προβλήματα του ΕΝΦΙΑ, των τελών κυκλοφορίας, της τρόικας και άλλων τινών τεράτων και αφιερωθήκαμε στο ραδιοερασιτεχνισμό για ένα ολόκληρο ΣΚ. Τώρα τα κεφάλια πάλι μέσα με μία μόνο σκέψη: “Πότε είναι το επόμενο;”
Όλες οι φωτογραφίες στο picassa
