*το άρθρο δημοσιεύτηκε στο περιοδικό 5-9 report, στο τεύχος 153 του Αυγούστου 2014.
Όνειρο των περισσοτέρων Ελλήνων (αλλά και ξένων) ραδιοερασιτεχνών, είναι να μπορέσουν να συμμετάσχουν σε μια Dxpedition από το Άγιο Όρος. Λίγο η δυσκολία, λίγο η σπανιότητα και το Pileup που προβλέπεται, λίγο η μυστηριακή ατμόσφαιρα που αποπνέει το Άγιο Όρος, συντελούν να μεγαλώνει υπέρμετρα μεταξύ µας, η επιθυμία αυτή. Δυστυχώς όμως κάτι τέτοιο µε τα σημερινά δεδομένα, δε φαίνεται εύκολο.
Εντέλει όμως σε τι αποσκοπεί μια Dxpedition; Μόνο στην προσωπική ευχαρίστηση που αποπνέει το pileup; Ή μήπως το ίδιο ευχάριστο είναι να επισκεφθούμε το μέρος, να στήσουμε τις κεραίες, να λύσουμε τα προβλήματα, να χαλαρώσουµε και να περάσουµε καλά ως ομάδα και ως παρέα και τελικά να δημιουργήσουµε τις συνθήκες ώστε να δώσουµε την ευκαιρία στην παγκόσμια ραδιοερασιτεχνική κοινότητα για μια επαφή;
Ε, όλα αυτά, συν ότι βοηθήσαμε ένα φίλο, τα κάναµε!!! Όλα άρχισαν όταν το χειμώνα η κεραία του Πατέρα Απολλώ, SV2ASP/A, χτυπήθηκε από το «Στρατηγό άνεμο». Η κεραία, μια παλιά steppir 3 στοιχείων, δώρο του Μιχαήλ DL5EBE, έπεσε μετά από ένα δυνατό αέρα. Ευτυχώς δεν έκανε κι άλλες ζημιές στον κήπο των Μοναχών. Η κύρια ζημιά της κεραίας φαίνονταν να είναι ένα χαλασμένο μοτέρ, αλλά δυστυχώς δεν ήταν έτσι…
Η παγκόσμια ραδιοερασιτεχνική κοινότητα συγκινήθηκε από το γεγονός και παράλληλα προβληματίστηκε αφού θα έχανε την ευκαιρία της επικοινωνίας µε μια σπάνια ραδιοχώρα, όπως το Άγιο Όρος. Ο Μάσα JE1LET, ένας παλιός γνώριμος του Πατέρα Απολλώ, ενδιαφέρθηκε και επικοινώνησε μαζί µου, λέγοντάς µας ότι μπορεί να μιλήσει σε φίλους του οι οποίοι θα βοηθούσαν να αποκατασταθεί η ζημιά.
Έτσι γνωρίσαμε το Ζόρο JH1AJT, έναν εξαιρετικό άνθρωπο και διάσημο ραδιοερασιτέχνη. Ο Ζόρο είναι γνωστός αφενός για τις πολλές dxpedition που έχει κάνει (μεταξύ άλλων στο Μπουτάν-Α5 και στη Μιανμάρ-ΧΖ) αλλά και από το γεγονός ότι είναι πρώτος στη λίστα του DXCC για τα 10µ. Όπως καταλαβαίνει κάποιος, μιλάμε για μια εξέχουσα προσωπικότητα µε μεγάλη εθελοντική προσφορά και όχι µόνο σε ραδιοερασιτέχνες. Ο Ζόρο, λοιπόν, προσφέρθηκε να χρηματοδοτήσει μια «ολική επαναφορά». Προσφέρθηκε να δώσει όσα χρήματα απαιτηθούν για να αγοραστούν ότι νομίζαμε καλύτερο για να βελτιωθεί και να γίνει εκ νέου ο σταθμός του Πατέρα Απολλώ, λειτουργικός.
Λίγο καιρό μετά, αγοράσαμε ένα καινούριο αλουμινένιο πύργο 12µ µε βαγονάκι, ένα διακόπτη Ameritron 5 θέσεων για τη μεταγωγή των κεραιών, έναν ρότορα Yaesu G1000, καινούριες καθόδους και control cables. Παράλληλα, ένας άλλος καλός φίλος, ο Patrick, ΟΝ4HIL, πρόσφερε ένα καινούριο μοτέρ για να αντικαταστήσουμε το χαλασμένο. Και δεν ήταν µόνο αυτά. Ο Ζόρο έφερε μαζί του, ερχόμενος στο Άγιο Όρος, έναν ενισχυτή 500W Tokyo Hi power κι ένα ράδιο kenwood 480hx µε το τροφοδοτικό του και τα δώρισε στον Πατέρα Απολλώ. Μαθαίνοντας όλη αυτή την προσπάθεια, ο Στηβ, HA0DU, επικοινώνησε μαζί µου και προσφέρθηκε να κατασκευάσει μια κεραία 4 στοιχείων για τα 6µ. Μάλιστα μοιράστηκε τα μεταφορικά µε άλλους Ούγγρους συναδέλφους.
Έτσι στις 22 Απριλίου, 2 μέρες µετά το Πάσχα, μια ομάδα από φίλους και προσκυνητές, συναντηθήκαμε στη Μονή Δοχειαρίου, για να στήσουμε όλα τα καινούρια καλούδια. Η ομάδα αυτή αποτελούνταν από τους: Γιάννη SV1GE, Αλέκο SV0EG, ∆ηµήτρη SV1SN, Κώστα SV1CQG, Βασίλη SV1DPJ, Ζόρο JH1AJT, Θανάση SV1RLA και τον υπογράφοντα Κωνσταντίνο SV1DPI. Λίγο καιρό νωρίτερα οι Κώστας SV1CQN και ∆ημήτρης SV1CIB, είχαν πάει κι έσκαψαν την τρύπα για τη βάση του πύργου και προετοίμασαν το έδαφος.
Ο πύργος τοποθετήθηκε γρήγορα, το μοτέρ της κεραίας αντικαταστάθηκε, η κεραία για τα 6µ, που ήρθε την τελευταία στιγμή, µε την αμέριστη βοήθεια των Λεωνίδα SV2DCD και Σπύρου SV7BIP, και τα δίπολα για τα 80 και 160µ τοποθετήθηκαν όπως θα έπρεπε. Μάλιστα ο πύργος και οι κεραίες βάφτηκαν πράσινες ώστε να ταιριάξουν στο φυσικό τοπίο και να μην προκαλούν τον προσκυνητή.
Το ίδιο γρήγορα αναμορφώθηκε το σακ, µε την τοποθέτηση του ενισχυτή και του 2ου ραδίου (ήδη υπήρχε εκεί ένα Icom 756 pro II).
Δυστυχώς όμως εισπράξαμε μια μεγάλη απογοήτευση αφού η steppir δε λειτουργούσε. Μετά από τη σχετική έρευνα διαπιστώσαμε ότι δεν φταίει μόνο το μοτέρ αλλά και ο controller.
Φύγαμε µ’ ένα αίσθημα πικρίας, αν και είχαµε περάσει μαγικές στιγμές συντροφικότητας στο παραδεισένιο τοπίο του Αγίου Όρους.
Ο Patrick ΟN4HIL έστειλε τις επόμενες μέρες έναν καινούριο controller αλλά δυστυχώς και πάλι η κεραία δε δούλεψε.
Ο Ζόρο έδωσε και πάλι τη λύση. Επικοινώνησε µε τη steppir και κανόνισε να προσφέρει η steppir μια καινούρια κεραία κι αυτός πλήρωσε το κιτ για τα 40µ και τα μεταφορικά. Η καινούρια κεραία έφτασε στο Άγιο Όρος στις 23 Ιουλίου.
Με μεγάλη λύπη που θα χάναμε το IOTA contest αλλά και μεγάλη χαρά που θα µας δίνονταν η ευκαιρία να τελειώσουµε το έργο µας, μια καινούρια ομάδα, αποτελούμενη από τους Κώστα SV1CQN, Κώστα SV1CQG, Θανάση SV1CQK και Κωνσταντίνο SV1DPI πήγαµε από τις 24 ως τις 27 Ιουλίου στη Μονή Δοχειαρίου. Γρήγορα η κεραία συναρμολογήθηκε και τοποθετήθηκε στη θέση της παλιάς. Επιτέλους η κεραία δούλευε άψογα και τα σήματα ήταν εξαιρετικά δυνατά.
Το ίδιο βράδυ, ο Πατέρας Απολλώ SV2ASP/A είχε την ευκαιρία να ευχαριστήσει από τον αέρα τους Μάσα και Ζόρο.
Το Ιαπωνικό περιοδικό CQ κάλυψε, αφιερώνοντας μάλιστα το εξώφυλλο του, στην προσπάθειά µας και ραδιοερασιτέχνες απ’ όλο τον κόσμο έδειξαν εξαιρετικό ενδιαφέρον. ∆εν ήταν µάλιστα λίγοι αυτοί που έστειλαν email ευχαριστίας για ότι κάναµε!!!
Πάντως το ευχαριστηθήκαμε µε την ψυχή µας, έστω κι αν δεν πιάσαμε μικρόφωνο και κλειδί στο χέρι µας. Νιώσαμε να παίρνουμε λίγη από τη χάρη της Παναγίας µας και νιώσαμε ευγνωμοσύνη που µας επέτρεψε να βάλουμε μια κεραία, ένα μέρος του χόμπι µας δηλαδή, στον Κήπο Της… Ελπίζουμε ο Πατέρας Απολλώ SV2ASP, να βρει τον απαιτούμενο χρόνο και να χρησιμοποιήσει τα καινούρια καλούδια, δίνοντας χαρά στους απανταχού ραδιοερασιτέχνες, κάτι που άλλωστε το κάνει, στο μέτρο του δυνατού, όλα αυτά τα χρόνια. Πλέον µε καλύτερες συνθήκες…
