Σήμερα Κυριακή 22 Αυγούστου 2010, ήταν το ραντεβού για να σηκωθεί ο πύργος και η κεραία. Δυστυχώς κι ενώ όλα ετοιμάστηκαν (ρότορας, κάθοδοι, σχοινιά, συρματόσχοινα, βάσεις , κλπ,) μια αναποδιά της τελευταίας στιγμής έφερε τα πάνω… κάτω ή καλύτερα το μισό πύργο κάτω.
Σχεδιάζαμε να σηκώσουμε τον πύργο χρησιμοποιώντας ένα μεγάλο γερανό. Δυστυχώς και κατά την προσπάθεια ανύψωσης ο 18άμετρος πύργος λύγισε!!! Αποτέλεσμα ήταν να καταστραφεί το μεσαίο κομμάτι του πύργου και να πάθει κάποιες ζημιές και η κεραία.
Η ζημιά έγινε στο σημείο που ο πύργος είχε επισκευασθεί, κάτι που δείχνει ότι η ζημιά που είχε πάθει ήταν τελικά μη επισκευάσιμη και απλά τον ισάξαμε, νομίζοντας ότι είναι εντάξει. Ως μέταλλο όμως είχε πληγεί και δεν άντεξε. Παρότι η συγκεκριμένη αβαρία μας ρίχνει πολύ πίσω αφενός στο χρονοδιάγραμμά μας και αφετέρου στον οικονομικό σχεδιασμό (αφού χρειάζονται κι άλλα χρήματα που αδυνατούμε να δώσουμε αυτή τη στιγμή) δεν απογοητευτήκαμε.
Αμέσως μετά αφαιρέσαμε το κατεστραμμένο τμήμα και χρησιμοποιώντας ότι έμεινε, σηκώσαμε το πρώτο 6άμετρο. Φύγαμε από εκεί απογοητευμένοι που θα φανούμε ασυνεπείς στο χρονοδιάγραμμά μας αλλά και παράλληλα οπλισμένοι με αισιοδοξία και δύναμη, αφού είμαστε ένα βήμα πιο μπροστά από εκεί που είμαστε χθες: έχουμε στημένο ένα κομμάτι πύργο!!!
Το ζόρι, τη χαρά της ομάδας και την απογοήτευση απόλαυσαν και λούστηκαν οι SV1HKH, SV2HQL, SW1KYX, SW1HLA, SW1HKR, SW1HKZ, SV1CQG, SV1CIB, SV1DPI, SWL Κώστας και Νίκος και ο χειριστής του γερανού Ηλίας που προσφέρθηκε αφιλοκερδώς να βοηθήσει.
Θα επανέλθουμε και στο τέλος θα κερδίσουμε. Άλλωστε όπως λέει κι ο ποιητής “σημασία δεν έχει μόνο ο προορισμός και το να φτάσεις στην Ιθάκη αλλά και η διαδρομή και οι εμπειρίες που θα αποκομίσεις” και φαίνεται πως έχουμε πολύ δρόμο ακόμη αλλά και όρεξη και διάθεση για να πετύχουμε… και θα το κάνουμε… Είμαστε σίγουροι αφού λίγο μετά συζητούσαμε στο καφενείο τις επόμενες κινήσεις μας…
