Μέρες πριν το διαγωνισμό της 26-27ης Σεπτεμβρίου, είχαμε ανακοινώσει την πρόθεσή μας, να συμμετάσχουμε σε όλους τους διαγωνισμούς του CQ, το φθινόπωρο, όπως άλλωστε συνηθίζουμε… Για το σκοπό αυτό είχαμε δουλέψει αρκετά τον τελευταίο καιρό. Είχαμε αντικαταστήσει τη Χ7 με μια τεράστια κεραία για τα 20μ με 10μ μπουμ και είχαμε εγκαταστήσει κι ένα μικρό πυργάκι, το 4ο στη σειρά, όπου θα βάζαμε την κεραία των 10μ. Δυστυχώς δεν προλαβαίναμε να το κάνουμε αυτό για το RTTY, αλλά υπολογίζαμε προσωρινά να βάλουμε εκεί τη Χ7, ώστε να έχουμε μια κεραία για τα 10μ. Δυστυχώς η πολλή βροχή την τελευταία εβδομάδα πριν το διαγωνισμό, δε μας επέτρεψε να το κάνουμε σύμφωνα με το πρόγραμμα… Σε συνδυασμό με κάποιες ακυρώσεις, και κάποια προσωπικά προβλήματα, σκεφτήκαμε σοβαρά, ακόμη και να μην συμμετάσχουμε τελικά. Ο Σωτήρης SV1BDO όμως ήταν ανένδοτος. Σε συνδυασμό ότι μας έτρωγε να δοκιμάσουμε το νέο “τέρας” των 20μ, αποφασίσαμε να “πηδήξουμε” έστω κι αν είμαστε μόνο τρεις χειριστές: SV1BDO, SV1CIB, SV1DPI. Η Παρασκευή μας επιφύλασσε πολλές εκπλήξεις, θετικές και αρνητικές. Έτσι είδαμε τη βροχή να συνεχίζεται και να μη μπορούμε ούτε την Παρασκευή να τοποθετήσουμε τη Χ7. Θα αρχίζαμε χωρίς 10μ. Επίσης διαπιστώσαμε ότι το λινκ που μας έδινε ίντερνετ στο σταθμό είχα χαλάσει. Αποτέλεσμα είναι ότι δε θα είχαμε clusters. Ο Σωτήρης τηλεφώνησε ότι θα φέρει μαζί του κι ένα νέο συνάδελφο από την Αθήνα. Τελικά ο Σωτήρης φτάνει αργά το βράδυ της Παρασκευής και με έκπληξη βλέπουμε ο νέος συνάδελφος να είναι η παλιά καραβάνα των contests, ο Στάθης SV5DKL που ήρθε από τη Ρόδο. Την απογοήτευση από τις απογευματινές αβαρίες, διαδέχεται ο ενθουσιασμός.
Ο διαγωνισμός αρχίζει. Η έλλειψη των clusters μας σκοτώνει τις πρώτες ώρες. Νωρίς το πρωί ασχολούμαστε με την επιδιόρθωση του ίντερνετ, αλλά φευ! Το μόντεμ έχει καεί από κεραυνό και η γραμμή έχει πρόβλημα, εκτός από το λινκ μας που έχει χαιρετήσει κι αυτό. Τελικά ένα στικάκι 3G που είχαμε από τους χαλεπούς καιρούς χωρίς ίντερνετ, δίνει τη λύση: στις 10 το πρωί και μετά έχουμε πλέον clusters.
Ο καιρός συνεχίζει βροχερός. Η ΕΜΥ είχε δίκιο. Τελικά μετά το μεσημέρι, η βροχή σταματάει για λίγο και ο SY1BCS καταφέρνει να ανέβει στο μικρό πυργάκι και να τοποθετήσουμε προσωρινά την Χ7, ώστε να έχουμε κεραία για τα 10μ. Αργότερα καταφέρνουμε να συνδέσουμε και το ρότορα. Με λύπη διαπιστώνουμε πως το control δε δουλεύει σωστά. Ένα λαστιχάκι έχει ξεραθεί και κοπεί από τα χρόνια απραξίας. Φτου… Τουλάχιστον μπορούμε να τη γυρίζουμε και το κυριότερο: έχουμε μια κεραία για τα 10μ.Το απόγευμα δεχόμαστε άλλη μια ευχάριστη έκπληξη αφού μας επισκέπτονται από το Αίγιο, οι SV3CQY, SV3RF και SV3ICK με το γιο του Στέλιο και μια τεράστια τούρτα 10 κιλών. Τα παιδιά μένουν μέχρι αργά το βράδυ και στήνεται μια ωραία και αξέχαστη κατεδάφιση…
Από την άλλη μεριά όμως οι κεραίες των 15,20 και 40μ δουλεύουν εξαιρετικά και ο αριθμός των επαφών μεγαλώνει εξαιρετικά επικίνδυνα για το προηγούμενο Πανελλήνιο ρεκόρ. Ήδη το πρωί της Κυριακής έχουμε σπάσει το προηγούμενο ρεκόρ. Αργά το απόγευμα διαψεύδονται και οι “απαισιόδοξες” προβλέψεις του Στάθη, αφού ξεπερνάμε κι αυτό το σκορ. Τελικά παρά τρίχα φτάνουμε στα 4 εκατομμύρια πόντους και περίπου 2700 επαφές. Εξαιρετική επιτυχία. Ο σταθμός αποδεικνύεται να σε “τραβάει” από μόνος του πλέον. Θες δε θες κάνεις σκορ!!!
Το Στάθη SV5DKL φυσικά τον δέσαμε ώστε να μη μας φύγει, αφού αποδεικνύεται, εκτός από καλός χειριστής, και γουρλής.Τελικά μας ξέφυγε όμως και γύρισε πίσω στη γυναίκα του και τα παιδιά του αφού υποσχέθηκε πως θα γυρίσει το Νοέμβριο για το CW…Ελπίζουμε στο σκέλος της φωνής να έχουμε και κάποιους από σας μαζί μας που τώρα διαβάζετε αυτές τις γραμμές. Τα πλήρη στατιστικά της προσπάθειάς μας, μπορείτε να τα δείτε εδώ
Φωτογραφίες δείτε εδώ
