 |
| το τιμητικό εξώφυλλο του SV NEA |
Το τελευταίο SV NEA του Μαΐου-Ιουνίου 2014, έχει αφιέρωμα για το σταθμό μας στον Κοκκινόλογγο. Όλοι βλέποντας το εκτενές αφιέρωμα, με τις πολλές φωτογραφίες συγκινηθήκαμε για το δημιούργημά μας.
Παράλληλα αφενός όλο το δημοσίευμα αλλά και ιδιαίτερα το εξώφυλλο που μας αφιερώθηκε, δημιούργησε επιπλέον υποχρεώσεις σε μας, για να κάνουμε ακόμη καλύτερο το σταθμό αλλά και να συμμετέχουμε ακόμη περισσότεροι στο εγχείρημα.
Αναλυτικά το κείμενο του άρθρου του Κωνσταντίνου SV1DPI, έχει ως εξής:
Η Ένωση Ραδιοερασιτεχνών Δυτικής Ελλάδας (ΕΡΔΕ) ξεκίνησε το 1985 σαν Σύλλογος Ραδιοερασιτεχνών Δυτικής Στερεάς Ελλάδας και Ηπείρου. Ο πρώτος στόχος τότε, ήταν η ένωση των ονείρων των ραδιοερασιτεχνών της Δυτικής Ελλάδας: από τα Ιωάννινα, την Ηγουμενίτσα, την Άρτα, την Πρέβεζα, τη Λευκάδα, το Αγρίνιο, το Μεσολόγγι, τη Ναύπακτο, την Πάτρα, το Αίγιο, τον Πύργο με κοινό σημείο το R2 της Λευκάδας αρχικά και μετά των Ακαρνανικών. Με την πάροδο του χρόνου κάναμε πράξη αυτό που ξέρουν καλά οι Έλληνες από αρχαιοτάτων χρόνων: Διαίρει και Βασίλευε. Έτσι δημιουργήθηκαν πολλοί τοπικοί σύλλογοι και η ΕΡΔΕ έμεινε να εκπροσωπεί ουσιαστικά την περιοχή της Αιτωλοακαρνανίας.
Εκτός από τη συνήθη δράση όλων των συλλόγων (έχουμε κι εμείς 3 αναμεταδότες φωνής, 4 APRS digipeater κι ένα Dstar μαζί με την ΕΕΡ), η ΕΡΔΕ ενεπλάκη στους ραδιοερασιτεχνικούς διαγωνισμούς και μάλιστα από τα πρώτα χρόνια της ζωής της. Έτσι το 1993 συμμετείχαμε στο πρώτο μας contest ως SV1AFA (το διακριτικό μας εκείνη την εποχή). Αν και το σκορ μας δεν ήταν κάτι ιδιαίτερο τότε, η παρέα και το πανηγύρι που στήθηκε γύρω από τη συμμετοχή μας, έμεινε στην ιστορία και αποτελεί σημείο αναφοράς. Έτσι η συμμετοχή σε διαγωνισμούς (contests) και ιδιαίτερα στο CQ WW ήταν για μας δεδομένη από εκείνα τα χρόνια και μέρος του σχεδιασμού κάθε χρονιάς. Πότε σε σπίτια φίλων, πότε σε τροχόσπιτα, σε μάντρες, σε αγροτόσπιτα, στο παλιό αεροδρόμιο και δεν ξέρω κι εγώ πού αλλού, στεγάζαμε όνειρα και κεραίες για ένα δυο Σαββατοκύριακα κάθε φορά. Ατέλειωτες ιστορίες από εκείνη την εποχή, ντύνουν τις κατεδαφίσεις μας κάθε Παρασκευή…
Μοιραία, από κάποια στιγμή και μετά, το όνειρό μας ήταν να αποκτήσουμε ένα μέρος όπου δε θα στήναμε και ξεστήναμε κάθε φορά. Οι κεραίες θα ήταν μόνιμα εγκατεστημένες σε μεγάλους πύργους και φιλοδοξούσαμε κάθε μέρα να βάζουμε ένα λιθαράκι για να το κάνουμε καλύτερο, ένα μέρος όπου θα είχαμε μεγάλες κεραίες, δύο ράδια να δουλεύουν μαζί, ικανό να πετύχει καλύτερα σκορ… Με λίγα λόγια, ένα σταθμό Contest, όπως αυτοί που θαυμάζαμε στο εξωτερικό. Το όραμά μας άρχισε να γίνεται πραγματικότητα το 2009, όταν, μετά από χρόνια αναζήτησης και προσπαθειών, ο Δήμος Παρακαμπυλίων μας παρεχώρησε, μετά από αίτησή μας, ένα παλιό εγκαταλειμμένο σχολείο στον Κοκκινόλογγο. Το σχολείο ήταν κτίσμα των Ιταλών περί το 1964, κατά τη δημιουργία του υδροηλεκτρικού φράγματος του Καστρακίου. Ο Κοκκινόλογγος ή RedForest όπως το αποκαλούμε εμείς, είναι ένας μικρός οικισμός 35 περίπου κατοίκων, 20χλμ από το Αγρίνιο, στο δρόμο προς το Καρπενήσι. Ποτέ δεν αποτέλεσε από μόνος του κοινότητα. Ήταν οικισμός της κοινότητας Σαργιάδας αρχικά, αργότερα τμήμα του Δήμου Παρακαμπυλίων και σήμερα μέρος του Καλλικρατικού Δήμου Αγρινίου.
Όταν πήγαμε για πρώτη φορά, το 2009, το σχολείο ήταν σε άθλια κατάσταση. Η έλλειψη μαθητών τα τελευταία 10-11 χρόνια, είχε ως αποτέλεσμα την ελλιπή συντήρησή του. Από την πρώτη στιγμή, αφιερώσαμε πολύ κόπο και χρήματα στη συντήρηση του κτιρίου. Προσφορές μελών, είτε σε χρήμα είτε σε προσωπική δουλειά και ατέλειωτες ώρες, έφεραν το κτίριο στη σημερινή του κατάσταση, που είναι σαφώς καλύτερη. Το βάψαμε, αλλάξαμε τις σάπιες πόρτες, αλλάξαμε χωρίσματα κι ένα σωρό ακόμη δουλειές έγιναν. Έτσι σήμερα διαθέτουμε 3 κύριους χώρους: ένα που φιλοξενεί το σακ, ένα που χρησιμοποιείται ως κρεβατοκάμαρα των χειριστών κι ένα μεγάλο χώρο που φιλοξενεί την κουζίνα – καθιστικό – τραπεζαρία. Η κουζίνα διαθέτει ψυγείο, καταψύκτη, ηλεκτρική κουζίνα, πλυντήριο πιάτων, καφετιέρες όλων των τύπων, και φυσικά ψησταριά με κάρβουνα!! Υπάρχουν 5 κρεβάτια κι ένας καναπές που γίνεται κρεβάτι, έχοντας έτσι τη δυνατότητα να φιλοξενήσουμε 6 χειριστές που μπορούν να κοιμηθούν, να φάνε, να πλυθούν (τελευταίο απόκτημά μας είναι ένα ντους), να δουλέψουν τα ράδια και να περάσουν ένα καταπληκτικό Σαββατοκύριακο στην εξοχή με μπόλικη ραδιοερασιτεχνική κουβέντα.Το μέρος είναι πανέμορφο, βρίσκεται δίπλα στην κοίτη του Αχελώου και στο υδροηλεκτρικό φράγμα Καστρακίου, με ατέλειωτα πράσινα λιβάδια και ελαιώνες, σε υψόμετρο 250 περίπου μέτρων από την επιφάνεια της θάλασσας. Το άνοιγμα προς όλα τα μέρη του ορίζοντα είναι πολύ καλό, ενώ προς Ιαπωνία είναι μοναδικό. Λες και ο Αχελώος δημιουργεί ένα ιδιότυπο κανάλι που μεταφέρει το σήμα στη μέση του Τόκιο…
Σ’ αυτό λοιπόν το μέρος φιλοξενήθηκαν τα όνειρά μας. Μέρος του εξοπλισμού του σταθμού υπήρχε, αλλά τα περισσότερα προέκυψαν στη συνέχεια από προσφορές φίλων και μελών. Έτσι σήμερα ο σταθμός της ΕΡΔΕ, με επίσημο διακριτικό SZ1A, διαθέτει:
-
Έναν πύργο κατασκευής GE ύψους 17 μέτρων (παραχώρηση της ΤΕΔΚ Αιτωλ/νίας) που φιλοξενεί μια Cushcraft X7 (10, 15, 20μ) και ρότορα Yaesu G1000dxa -
Έναν σιδερένιο πύργο ιδιοκατασκευή ύψους περίπου 15 μέτρων, που φιλοξενεί μια HyGain Exp14 (40, 20, 15, 10μ) με ρόροτα HyGain Ham IV (κεραία και ρότορας προσφορά του SV1CIB)
-
Μία συρμάτινη Yagi 3 στοιχείων για τα 40μ στα 12μ, μόνιμα στραμμένη στην Ιαπωνία.
-
Δίπολα για τα 80 και 160μ.
-
Κεραίες λήψης beverage, μία για Αμερική (320ο) μήκους 262μ, μία για Ιαπωνία (45ο) μήκους 185μ., μία για Καραϊβική (262μ), μία για Αφρική (185μ), και μία για Ινδικό Ωκεανό (200μ).
-
Ένα σταθμό με το Icom 756 pro II κι ενισχυτή τον Icom PW1,
-
Ένα ακόμη σταθμό με το Yaesu ft1000mp field κι ενισχυτή το ZZ1600 (δανεικά από τον SV1CIB).
-
¨Ένα τρίτο σταθμό ως εφεδρικό με το Kenwood 850sat
-
Bandpass φίλτρα Dunestar (προσφορά SV2BFN) και stubs για όλες τις μπάντες.
Ο σταθμός έχει αυτή τη στιγμή τη δυνατότητα να δουλεύουν δύο ράδια συγχρόνως, χωρίς να καίει το ένα το άλλο και χωρίς να παρενοχλεί ιδιαίτερα. Έτσι μπορούμε να συμμετέχουμε σε διαγωνισμούς στις κατηγορίες Multi Single και Multi 2 (πολλοί χειριστές με ένα ή δύο ράδια). Το δεύτερο ράδιο δίνει μεγάλο πλεονέκτημα αφού μπορούμε με το ένα να καλούμε CQ και με το άλλο να ψάχνουμε για πολλαπλασιαστές (multipliers). Έτσι το σκορ μεγαλώνει αρκετά.
Πλέον συμμετέχουμε τακτικά στους μεγαλύτερους διαγωνισμούς (CQ WW, CQ WPX, ARRL) και πολλές φορές καταφέρνουμε να παίρνουμε την πρώτη θέση στην Ελλάδα και να κάνουμε καλά πλασαρίσματα στην Ευρώπη. Κυρίως όμως περνάμε απίθανα Σαββατοκύριακα στην εξοχή με «κατεδαφίσεις» και ατελείωτες ραδιοερασιτεχνικές συζητήσεις επί παντός επιστητού. Προσπαθούμε παράλληλα να βελτιώνουμε το σταθμό αλλά και να βελτιωνόμαστε ως χειριστές, ώστε να τα πάμε ακόμη καλύτερα. Μέχρι τώρα η μεγαλύτερη επιτυχία μας ήταν η 6η θέση στην Ευρώπη και η 10η στον κόσμο στο CQ WW RTTY του 2012. Μπορείτε τακτικά να διαβάζετε τα νέα μας και ρεπορτάζ από τις συμμετοχές μας στο www.sz1a.org .
Σκοπός μας, εκτός από το να περνάμε καλά, είναι η συνεχής βελτίωση του σταθμού. Ήδη υπάρχει ένας ακόμη πύργος στο έδαφος (προσφορά SV1CQW), και μια κεραία cushcraft 40-2cd (2 στοιχείων για τα 40μ) για να τοποθετηθούν στο προσεχές διάστημα. Επίσης στα άμεσα σχέδιά μας είναι η τοποθέτηση μιας ακόμη κεραίας για τα 10,15, 20μ και η παράλληλη τροφοδότησή της, ώστε να εκπέμπουμε σε δύο κατευθύνσεις. Μελλοντικά θα θέλαμε να φτιάξουμε κάθετες για τις χαμηλές μπάντες και να τοποθετήσουμε monobanders στις πιο πάνω μπάντες.Ο σταθμός contest του SZ1A πρωτοδημιουργήθηκε για να τον χρησιμοποιούν τα μέλη μας. Παρόλα αυτά θέληση και χαρά μας είναι να υπάρχει κάποιος που θα χρησιμοποιεί το σταθμό κάθε Σαββατοκύριακο. Τα μέλη μας δεν επαρκούν γι’ αυτό το σκοπό. Γι’ αυτό το λόγο η Γενική Συνέλευση της ΕΡΔΕ αποφάσισε ο σταθμός να διατίθεται σε κάθε ραδιοερασιτέχνη που θέλει να τον χρησιμοποιήσει (με τον περιορισμό ότι τα μη μέλη δε θα μπορούν να χρησιμοποιήσουν το διακριτικό του συλλόγου SZ1A). Αυτή θεωρούμε όλοι εδώ ότι θα είναι η μεγαλύτερη επιτυχία μας. Να έχουμε πολλούς απ όλους εσάς να χαίρεστε το σταθμό. Από κάποια στιγμή και μετά έγινε αυτοσκοπός μας να φτιάξουμε και να εξελίξουμε ένα σταθμό για όλους τους Έλληνες, για όλους εσάς δηλαδή. Οπότε τι κάθεστε; Πάρτε την παρέα σας και δηλώστε συμμετοχή στο [email protected]. Σας περιμένουμε… Ρωτήστε τους SV1BDO, SV2FWV, SV1RP, SV1ENG, SV1GYG, SV5DKL, SV1DPJ, SV3RF, SV3ICK, SV8GKE και άλλους που ήδη έχουν έρθει.
Το μεγαλύτερο πρόβλημά μας για να εξελίξουμε το σταθμό, είναι οι περιορισμένες οικονομικές μας δυνατότητες. Ειδικά στην Ελλάδα της κρίσης, τα χρήματα που μπορούμε να διαθέσουμε δεν είναι πολλά. Μην ξεχνάμε ότι έχουμε και πολλές υποχρεώσεις και στη συντήρηση και των υπολοίπων δραστηριοτήτων της ΕΡΔΕ. Για παράδειγμα ο ενισχυτής zz1600 είναι αρκετά ταλαιπωρημένος (χώρια που δεν είναι καν δικός μας) και χρειαζόμαστε έναν άλλο ενισχυτή, αλλά τα οικονομικά μας δεν επαρκούν. Επίσης χρειαζόμαστε ένα ρότορα για την καινούρια yagi των 40μ. Ακόμη αυτοματισμούς, διακόπτες και άλλες πολλές μικρολεπτομέρειες που τώρα καλύπτονται εκ των ενόντων. Είμαστε ανοικτοί σε κάθε βοήθεια για την εξέλιξη του project, υλική ή σε εργασία. Μην ξεχνάτε ότι τον εν λόγω σταθμό από τη μια βλέπουμε ως έργο που μπορούν να απολαύσουν όλοι οι Έλληνες ραδιοερασιτέχνες ενώ από την άλλη ελπίζουμε να αποτελέσουμε παράδειγμα προς μίμηση για τη δημιουργία κι άλλων τέτοιων σταθμών και από άλλους συλλόγους.
Τελειώνοντας θέλουμε να ευχαριστήσουμε, μνημονεύοντας αυτούς που κοιμήθηκαν και ξύπνησαν με το Redforest Project, που παραμέρισαν, άλλος λιγότερο κι άλλος περισσότερο, δουλειά και οικογένεια, για να καταστεί δυνατό να γίνουν όλα αυτά… SV1HKH, SV2HQL, SV1KYX, SV1CQN, SV1CQK, SV1HKZ, SV1HLB, SV1CQG, SV1CIB, SV1UK, SV1SN και Στάθη Αναστασιάδη για τις ατέλειωτες ώρες, άλλος περισσότερος κι άλλος λιγότερο που αφιέρωσαν είτε για τα τσιμέντα είτε για τα ξυλουργικά είτε για τα ηλεκτρολογικά είτε για τόσα πράγματα που έγιναν ως τώρα. Ευχαριστούμε όμως και όλα τα υπόλοιπα μέλη της ΕΡΔΕ για την υποστήριξη του όλου project είτε οικονομικά είτε ηθικά είτε ακόμη και για τη μια φορά που ήρθαν και βοήθησαν. Τέλος πρέπει ιδιαίτερα να ευχαριστήσουμε τους κατοίκους του Κοκκινόλογγου, που μας αγκάλιασαν από την πρώτη στιγμή και συμπαραστέκονται στο σύλλογο ηθικά και υλικά σε ότι κι αν τους ζητήσαμε. Ένα λιθαράκι ο καθένας για το… όνειρο.
