Η επιστροφή στο Περγαντί έφερε ξανά στη ζωή τον R2 και άναψε τη φλόγα του VHF Field Day
Η επιστροφή μας στο Περγαντί ξανάφερε στη ζωή τον θρυλικό αναμεταδότη R2 και αναζωπύρωσε το πάθος μας για τα VHF και το Field Day.
Η κορυφή Περγαντί αποτελεί τμήμα των Ακαρνανικών Ορέων, μιας τραχιάς ασβεστολιθικής οροσειράς στη Δυτική Ελλάδα που εκτείνεται σε μήκος σχεδόν 40 χιλιομέτρων, από το Μοναστηράκι κοντά στη Βόνιτσα στα βόρεια έως τον Αστακό στα νότια, με θέα προς το Ιόνιο Πέλαγος. Η οροσειρά είναι γνωστή για τις γυμνές, ανεμοδαρμένες κορυφές της και για τον ρόλο που παίζει στην προστασία των εύφορων πεδιάδων και της πόλης του Αγρινίου από τα έντονα καιρικά φαινόμενα που φτάνουν από τα δυτικά. Το Περγαντί υψώνεται περίπου στα 1.428 μέτρα και βρίσκεται ακριβώς βόρεια της ψηλότερης κορυφής της οροσειράς, της Ψηλής Κορυφής.
Το Περγαντί δεν είναι απλώς ένα σημείο με εντυπωσιακή θέα. Αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα τηλεπικοινωνιακά κέντρα της Δυτικής Ελλάδας, φιλοξενώντας ένα πυκνό σύμπλεγμα κεραιών ραδιοφώνου και τηλεόρασης που καλύπτουν ολόκληρη την περιοχή του Αμβρακικού κόλπου και μεγάλο μέρος της Δυτικής Στερεάς Ελλάδας. Από αυτό το ορεινό συγκρότημα, τα σήματα φτάνουν μέχρι το Αγρίνιο, την Πρέβεζα, την Άρτα, τη Λευκάδα, αλλά και τμήματα της νότιας Κέρκυρας και των Ιονίων νησιών. Για δεκαετίες αποτέλεσε βασικό κόμβο εκπομπής κρατικών και περιφερειακών τηλεοπτικών σταθμών, ραδιοφωνικών αναμεταδόσεων, αλλά και εμπορικών τηλεπικοινωνιακών και ραδιοερασιτεχνικών εγκαταστάσεων.
Ύστερα από πολύ καιρό, η ομάδα της ΕΡΔΕ – SZ1A ανέβηκε ξανά στο βουνό των Ακαρνανικών.
Αυτή τη φορά με σκοπό να δώσει νέα ζωή στον ιστορικό αναμεταδότη R2 SV1E.
Όμως η αποστολή δεν έμεινε μόνο στη συντήρηση.
Εξελίχθηκε σε μια ξεχωριστή εμπειρία – εκεί όπου η τεχνική δουλειά, η παρέα και το πάθος για τα VHF ενώθηκαν σε μια ωραία ραδιοερασιτεχνική περιπέτεια.
Η αποστολή στο Περγαντί
Η ΕΡΔΕ είναι αλήθεια ότι αυτό που κάνει καλύτερα είναι να συμμετέχει και να διαδίδει την ιδέα του contesting. Στα πλαίσια αυτά διατηρεί και εξελίσσει τον σταθμό contest στον Κοκκινόλογγο, εκπαιδεύοντας παράλληλα τους φίλους που έρχονται καθώς και τα μέλη της.
Όμως η αποστολή δεν έμεινε μόνο στη συντήρηση. Εξελίχθηκε σε μια ξεχωριστή εμπειρία – εκεί όπου η τεχνική δουλειά, η παρέα και το πάθος για τα VHF ενώθηκαν σε μια ωραία ραδιοερασιτεχνική περιπέτεια.
Ο ιστορικός αναμεταδότης R2 των Ακαρνανικών
Όμως δεν κάνουμε μόνο αυτά. Μεταξύ άλλων συντηρούμε, όπως παραδοσιακά κάνουν όλοι οι Ελληνικοί σύλλογοι, 3 αναμεταδότες. Ο πιο ιστορικός αυτών είναι σίγουρα ο R2 (SV1E) των Ακαρνανικών!
Η κορυφή Περγαντί των Ακαρνανικών απέχει περίπου 2 ώρες από το Αγρίνιο. Παράλληλα μιλάμε για Αλπικό τοπίο, χωρίς δέντρα, με πολύ κακό καιρό το χειμώνα και υψόμετρο 1500μ περίπου. Είναι χαρακτηριστικό ότι η οροσειρά των Ακαρνανικών σταματάει και παράλληλα εισπράττει την κακοκαιρία που παραδοσιακά έρχεται από την Ιταλία, προστατεύοντας το Αγρίνιο!
Σε όλα αυτά η ανάβαση στο βουνό από το χωριό Δρυμός ήταν εξαιρετικά δύσκολη και απαιτούσε τζιπ και πολλές μέρες του χρόνου, τρακτέρ! Ως εκ τούτου το να πάμε για συντήρηση του αναμεταδότη, πόσο μάλλον για βόλτα, ήταν εξαιρετικά δύσκολο και απαιτούσε πολύ καλή προετοιμασία.
Από το τρακτέρ στο SUV – ο δρόμος αλλάζει τα πάντα
Οι ανεμογεννήτριες που έχουν γεμίσει τα βουνά μας τελευταία, έκαναν καλό σ’ αυτή την περίπτωση!
Ένας παλιός κακοτράχαλος δρόμος που υπήρχε από το Μοναστηράκι Βόνιτσας, συντηρήθηκε και μεγάλωσε πολύ σε πλάτος.
Έτσι πλέον μπορεί κάποιος να πάει εύκολα πλέον, ακόμη και με ΙΧ!
Έτσι μόνο η ώρα (ουσιαστικά θες μια μέρα) μένει σαν εμπόδιο για να πάμε.
Η προετοιμασία της αποστολής
Με αυτά τα δεδομένα πήγαμε δύο φορές μες το 2025! Την πρώτη ήταν την Άνοιξη όπου διαπιστώσαμε τα προβλήματα του αναμεταδότη και η δεύτερη στο Field day!!!
Έπρεπε να αντικαταστήσουμε την κεραία, αφού κυρίως η κάθοδος που χρησιμοποιούνταν για την προσαρμογή της είχε υποστεί μεγάλη φθορά.
Αγοράσαμε 4 καινούρια κλειστά δίπολα που είχαν αποδειχθεί εξαιρετικά αξιόπιστα αφού άντεξαν εκεί πάνω 15 χρόνια και είμαστε έτοιμοι.
Field Day & VHF Contest – η ιδέα γεννιέται
Πότε θα πάμε, πώς θα μαζευτούμε όμως, που από τη μια μεριά χρειάζονταν άτομα και από την άλλη δεν ήταν κάτι εύκολο.
Το καλοκαίρι πέρασε αφού όλοι είχαμε αφιερωμένα τα Σαββατοκύριακα στη θάλασσα.
Κάπως έτσι έπεσε η ιδέα να πάμε το Σαββατοκύριακο του field day και να συμμετάσχουμε και στο contest των 2 μέτρων!
Δεν είχαμε πάει ξανά να «τρέξουμε» contest από κει πάνω και η ιδέα φαίνονταν ενδιαφέρουσα!
…έτσι έπεσε η ιδέα να πάμε το Σαββατοκύριακο του field day και να συμμετάσχουμε και στο contest των 2 μέτρων!
Η ανάβαση στο βουνό
Έτσι νωρίς το πρωινό του Σαββάτου 6 Σεπτεμβρίου 2025 δώσαμε ραντεβού σε γνωστό φούρνο της περιοχής!
Όλα κι όλα, χωρίς φαΐ δεν πάμε πουθενά!
Μια αρμάδα αυτοκινήτων ξεκίνησε για το Περγαντί των Ακαρνανικών!
Στο δρόμο η κουβέντα στα VHF έδωσε και πήρε!
Οι περισσότεροι δεν είχαν πάει ξανά, αλλά κι αυτοί που είχαν πάει, δε γνώριζαν το νέο δρόμο.
Εντυπωσιαστήκαμε!
Οι ανεμογεννήτριες φάνταζαν τεράστιες όταν τις πλησιάσαμε, ενώ από μακριά θύμιζαν τους πολεμιστές που έβλεπε ο Δον Κιχώτης. Έτοιμοι να παλέψουμε αλλά όχι με δόρατα και σπαθιά αλλά με κεραίες!
Στήσιμο στα 1500 μέτρα
Η εικόνα του κτιρίου ήταν μια μεγάλη απογοήτευση. Εκεί που κάποτε ζούσαν τεχνικοί του ΟΤΕ και συντηρούσαν μηχανήματα και εγκαταστάσεις, βρήκαμε γύρω στα 200-300 πρόβατα! Όλα παρατημένα! Πύργοι, κοντέινερ και όλα τα υπόλοιπα, ένα μάτσο χάλια. Κρίμα…
Εμείς βέβαια τη δουλειά μας: άλλοι ετοίμαζαν την κεραία, άλλοι ανέβηκαν στον πύργο για να βγάλουν την παλιά, άλλοι έστηναν το shack για το VHF contest και άλλοι την κεραία και τα μηχανήματα του VHF contest.
Ψησταριές, σκηνές κλπ ξενοδοχειακός εξοπλισμός θα ακολουθούσαν (είμαστε και καλοπερασάκηδες)!
Σύμμαχός μας ο Θεός κι ένας εξαιρετικός καιρός. Ήταν πραγματικά απίστευτο που βρήκαμε την κορυφή χωρίς να φυσάει και να βρέχει αλλά με όσο ήλιο χρειαζόταν και καιρό να ρομαντσάρεις!
Τόσο καλός ήταν που το απόγευμα είδαμε κι ένα ζευγάρι που ήρθε να απολαύσει το ηλιοβασίλεμα!!!
Ο R2 ξανά στον αέρα!
Κάπως έτσι και με τη βοήθεια όλων στήσαμε τη νέα κεραία του αναμεταδότη και το SV1E ήταν πάλι δυνατό στον αέρα.
Οι πρώτες κλήσεις εξαιρετικά ενθαρρυντικές:
από Ιωάννινα έμπαιναν mobile, από Πρέβεζα, Άρτα και Αγρίνιο φορητοί και είχαμε αναφορές από Μεσσηνία, Αίγινα, Πάτρα!
«Τι έγινε ρε παιδιά» αναφωνήσαμε ως άλλος Σπύρος Παπαδόπουλος στους απροσάρμοστους!
Η χαρά μας ήταν τόσο μεγάλη, νοιώθαμε τόσο πλήρεις, που οι περισσότεροι έφυγαν!!!
Σκοπός;
Να πάνε να δοκιμάσουν και οι ίδιοι τον αναμεταδότη, να δοκιμάσουν τα δικά τους σημάδια ώστε να σιγουρευτούν!
Οι ανεμογεννήτριες φάνταζαν τεράστιες όταν τις πλησιάσαμε, ενώ από μακριά θύμιζαν τους πολεμιστές που έβλεπε ο Δον Κιχώτης. Έτοιμοι να παλέψουμε αλλά όχι με δόρατα και σπαθιά αλλά με κεραίες!
Το VHF Contest ξεκινά
Κάπως έτσι μείναμε 5 για το contest: SV1DPI, SV1HKH, SV1RRX, SV1RLC και SV1CQK. Στήσαμε τις σκηνές και είμαστε έτοιμοι και αποφασισμένοι να μείνουμε.
Άλλωστε ο καιρός ήταν υπέροχος!
Για κεραία είχαμε μία Cushcraft 13B2 σε οριζόντια πόλωση, ένα Kenwood TS2000 και 100W, ένα φορητό και ένα microkeyer MKII κυρίως για παπαγάλο (ευτυχώς).
Κατά τις 4μμ αρχίσαμε να καλούμε για να ανακαλύψουμε ότι ο διαγωνισμός αρχίζει στις 5μμ!
ΟΚ είπαμε ότι ο κύριος σκοπός ήταν άλλος αλλά έπρεπε να μελετήσουμε καλύτερα τους κανόνες.
Στις 5μμ όμως αρχίσαμε και το πρώτο QSO ήταν πολύ ενθαρρυντικό: Κροατία!
Περιμέναμε ότι κάποιος Ιταλός θα ήταν ο πρώτος αλλά όχι. Σκεφτήκαμε ότι μάλλον θα είναι καλύτερα απ’ ότι περιμέναμε.
Τελικά η διάδοση δε μας έκανε το χατίρι αλλά η θέση είναι καλή γι΄ αυτή τη δουλειά.
Δουλέψαμε αρκετούς Ιταλούς, κυρίως με το 7 στο διακριτικό τους, δύο Κροάτες, έναν από το Μαυροβούνιο και αρκετούς Έλληνες φυσικά από τις γύρω περιοχές.
Η επιστροφή στο Περγαντί έφερε ξανά στη ζωή τον R2 και άναψε τη φλόγα του VHF Field Day.
Η βραδιά στο βουνό
Μόλις βράδιασε αρχίσαμε από τη μία να κρυώνουμε και από την άλλη να μοσχοβολάνε τα σουβλάκια.
Δε θέλαμε και πολύ να τα παρατήσουμε…
Κοιμηθήκαμε μ’ ένα φόβο αφού λύκοι και τσακάλια ακούγονταν από μακριά!
Οι τελευταίοι σωματοφύλακες
Νωρίς την Κυριακή έφυγαν και άλλοι δυο κι έμειναν μόνο οι 3 σωματοφύλακες: SV1CQK, SV1HKH και SV1RRX.
Συμμετείχαν για κάμποση ώρα κάνοντας μερικά QSO ακόμη.
Κατά τις 12 το μεσημέρι κι ενώ είχε 5 ώρες ακόμη ο διαγωνισμός, αρχίσαμε να μαζεύουμε και περίπου μια ώρα μετά φύγαμε.
Κάναμε 35 QSOs και τα ευχαριστηθήκαμε.
Τόσο πολύ που υποσχεθήκαμε να πάμε ξανά του χρόνου!
…ευχαριστηθήκαμε. Τόσο πολύ που υποσχεθήκαμε να πάμε ξανά του χρόνου!
Απολογισμός και υπόσχεση για το μέλλον
Η επιστροφή μας στο όρος Περγαντί έφερε ξανά στη ζωή τον αναμεταδότη R2 και αναζωπύρωσε το πάθος μας για το VHF contesting. Για την ιστορία χειριστές του SZ1A/p (KM08LT) ήταν οι Θανάσης SV1CQK, Κωνσταντίνος SV1DPI, Σωτήρης SV1RRX, Παναγιώτης SV1HKH και Θανάσης SV1RLC.
Στην ανάρτηση της κεραίας του αναμεταδότη βοήθησαν οι SV1HKH, SY1DOB, SV1JMC που ανέβηκαν στον πύργο και οι SV1RLC, SY1EDF, SV1DPI, SV1DPJ, SV1TBW, SV1RRX, SV1TNE, SV1TBW ως προσωπικό εδάφους ενώ μας επισκέφθηκε και ο SV1HKR.
Ο R2 εκπέμπει ξανά, με νέα κεραία και ισχυρό σήμα που καλύπτει ολόκληρη τη Δυτική Ελλάδα, τις ακτές της Ιταλίας και ακόμη πιο μακριά. Το πάθος μας για το VHF DXing συνεχίζεται και ήδη ανυπομονούμε για το επόμενο Field Day και μια ακόμη αποστολή στο βουνό.
Ο χρόνος μας στο Περγαντί μάς θύμισε γιατί το κάνουμε.
Πέρα από τις κεραίες, τους πομποδέκτες και τα QSO, είναι οι φιλίες, η ομαδικότητα και το κοινό πάθος που κρατούν ζωντανό το πνεύμα του SZ1A.
